Span Ceiling

Span Ceiling is een soort plafond dat doorgaans wordt gebruikt voor substantieel grote constructies die hoofdzakelijk worden gebruikt om substructuurkosten en kolomvrije ruimtes te verminderen. Fabrieken, pakhuizen, hangars, openbare winkels en sporthallen maken meestal gebruik van dergelijke plafonds. Hun doel, zoals normale daken, is om behuizingen te beschermen tegen de elementen. Deze zijn speciaal ontworpen om het risico op brand te voorkomen, structurele integriteit en isolatie tegen geluid en warmte te bieden. Spanplafonds zijn over het algemeen gemaakt van een aantal materialen waaronder staal, aluminium, beton, legeringen en andere soorten beton. Staal heeft de voorkeur boven andere materialen vanwege zijn aanzienlijke sterkte en omdat het geen vuur over het oppervlak verspreidt. Verschillende plafonds worden gebruikt voor verschillende soorten structuren. Sommige ervan zijn: 1. Portaalframe: dit is misschien wel de meest voorkomende soort die je je kunt voorstellen. Beide zijden van het plafond worden ondersteund door een balk die tussen hen in loopt. En de uiteinden van het plafond worden ondersteund door kolommen. Hier wordt de schacht afgedwongen en versterkt in de zijkanten van de plafonds om het buigmoment over te brengen naar de kolommen. 2. Pitched Truss: dit type is een verbeterde vorm van het portalframe. Hier verbindt een balk, geplaatst op het punt waar de zijden de kolommen ontmoeten, beide zijden van het plafond. Deze balk staat loodrecht op de hoofdbalk op het dak. Om de stabiliteit van de constructie te versterken, zigzag stalen balken langs de balk. 3. Zaagtandplafond: Het frame van deze soort lijkt op dat van een zaagtand en een hoofdbalk loopt onder de ruggen om ze te verbinden. Hiertussen bevinden zich stalen staven die de uiteinden van de ruggen in oplopende volgorde van lengte bereiken. Het voordeel van deze vorm is dat deze kan worden gebouwd zonder een erg hoog toppunt te hebben. Deze structuren zijn zo ontworpen dat ze licht in de meer grillige hoeken van een gebouw toelaten. Deze vorm van de constructie dateert uit een tijdperk waarin kunstverlichting een onbekend concept was.

  4. Ruimtebodem: deze bevatten over het algemeen een omgekeerde piramidestructuur waarvan de basis wordt ondersteund door buisvormige kolommen, omdat de zijden van de piramide (stalen staven) divergeren naar boven om het plafond te ondersteunen en een plateau vormen. De componenten van dit soort structuur kunnen naar de locatie worden getransporteerd en geassembleerd. Na de montage wordt deze omhoog gehesen en op de ondersteunende pilaren geplaatst. 5. Ruimteframe: het concept is hier analoog aan dat van een ruimtedek. Dit zijn een reeks connectoren die de stutten en steunpunten samenvoegen. Deze structuur ontleent zijn stijfheid aan de sterkte van de driehoeken. 6. Weefselstructuren: Stoffen zoals PTFE Glass & PVC-polyester zijn formidabel in sterkte en behouden de structurele integriteit tegen weersinvloeden. Een bijkomend voordeel van het gebruik van dergelijke materialen is dat deze het minimaal mogelijke materiaal gebruiken. Deze zijn over het algemeen doorschijnend en laten dus een goede hoeveelheid licht door. Het is noodzakelijk dat de bovenstaande structuren in gedachten worden gehouden om te passen bij het soort landschap waarop het gebouwd moet worden.